|
Komünist Çin birlikleri, Doğu Türkistan’ı kademeli olarak 1949 yılına
kadar işgal ettiler ve zulüm idaresi başlatmak için ilk tedbirlerini almaya aldılar:
1. Ürünleri, hayvanları
ve toprağın izinsiz satılması yasaklandı.
2. Halkın günlük kazancı, işyerlerine
gelen banka görevlileri tarafından zorla alınarak bankaya yatırılmaya başlandı.
3. Vatansever,
yüksek ahlaklı, itibar sahibi kimseler, düşük ahlaklı, zaaf sahibi insanlar belirlendi. Birinciler yok edildi,
ikinciler ise halkın başına getirildi.
4. Her ailenin başına kötü ruhlu olan kimse, o seçilerek
ailenin reisi tayin edildi.
5. Her şahıs, üç günde bir polis idaresine giderek üç gün içinde ne yaptığını
anlatmak zorunda tutuldu.
6. Bir kimsenin başkasını ziyaret edeceği zaman polise baş vurması,
ne zaman ve ne maksatlı gideceği, ne konuşacağı hakkında bilgi vermesi mecburi hale getirildi.
İzin almadan bir köyden bir şehre veya başka bir köye taşınmak tamamen yasaklandı.
7. Herkes,
birbirinin casusu haline getirildi. Ana-baba, çocuğunu; çocuklar, ana-babasını ispiyon etmekle vazifeli tutuldular.
Kimsenin kimseye güveni kalmadı. İki kişinin bir araya gelmesi “Komünist aleyhtarı hareket”,
üç kişinin bir araya gelmesi “isyan hazırlığı” sayıldı.
8. Postahanelerde
yerleştirilen Çinli Komünistler, mektupları sıkı bir sansüre tabi tuttular. En küçük bir işaret veya
okunaksız yazı, şifre kabul edilerek sahipleri cezalandırıldı.
9. Şeref ve haysiyetten
yoksun, milli şuurdan habersiz, şefkat, merhamet, vicdan, din, insanlık gibi kavramlardan uzak, mevki ve zevk
düşkünü, kumarbaz ve hain ruhlu, katil, esrarkeş olanlar toplanarak kurslara tabi tutuldular. Bunlara cinayet, zulüm
ve işkence metotları öğretildi. |
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.